تابستون 88

اره ؛

شادم و آروم

آرامش درونی ؛

نمی ذونم چرا اما احساس می کنم روزهای خوبی منتظرم هستند ؛

با اینکه این روزا بد جور مریضم و درد می کشم اما خوشحالم چون این درد ها بار گناهامو کم می کنن

کنکور هم خوب دادم و تا جوابش بیاد شبا کابوس می بینم که زمان ثبت نام داره می گذره و من جا موندم

کلی کار دارم

زبان کار کنم  ، نقاشی بکشم ، خط کار کنم ، کلی چیز میز هم می خوام بدوزم آخه خیاطی هم بلدم ( ا زهر انگشتم 15 تا هنر می ریزه)

گرافیکمم که این ترم آخرمه

برای ترم بعد م یخوام برم کلاس گریم تا از شر این آرایشگاه ها که تاپاله می چسبونن به صورتم راحت شم ( اااا... چه بی ادب شدم همش تقصیر این لول جونه )

وای خرسی جونم کجا بودی چند روز گمت کرده بودم ؛ حالا که پیدات کردم قول می دم عین آدم بخوابم و کار هامو انجام بدم