ستایش پروردگار

به نام بزرگ پروردگارم

بزرگ خداوندم, عزیزم , آرامم , جز تو نیست پناهی .

پروردگاری که زن و مرد را زوج آفرید تا مایه ی ارامش یکدیگر باشند؛ گیاهان ,حیوانات و شب و روز را افرید تا در سایه سار الطافش با رفتارشان شکرش را به جای اورند .

شکر خداوند تنها نماز و روزه و عبادت نیست , شکر کردن یعنی عشق ورزیدن به افریده هایش , به همسر , به پدر , مادر و فرزند , و آسمان و زمین .

عشق ورزیدن یعنی خنداندن , ارامش دادن و بزرگوار بودن , و مودب بودن در مقابل این همه دانایی پروردگار .

و بزرگوار بودن یعنی تلاش کردن برای سپاس گذاری در مقابل هر انچه که داری , سلامتی , زیبایی , خانواده , علم و فهم و شعور و استعداد... .

آرامش داشتن تنها با پول فراهم نمی شود , آرامش هدیه ای است که با فهم و شعور می توانی به عزیزانت هدیه دهی و عزیزان تو فقط هم خون هایت نیستند ,چرا که هر چیزی که در این جهان می بینیم عزیزان خداوند هستندو تو عزیز خداوندی پس تمام آفریده ها عزیزان ما هستند , پس اگر توهین کنی در واقع به عزیزانت توهین کرده ای .

کودکی به دنیا می اید , مادر ارام میگیرد , پدر لبخند می زند , شب روز می شود و روز شب و لحظه ها یکی پس از دیگری میگذرند و او بزرگ تر و بزرگتر می شود ؛ و ای کاش بزرگوارتر شود.