به نام بزرگ پروردگارم
بزرگ خداوندم, عزیزم , آرامم , جز تو نیست پناهی .
پروردگاری که زن و مرد را زوج آفرید تا مایه ی ارامش یکدیگر باشند؛ گیاهان ,حیوانات و شب و روز را افرید تا در سایه سار الطافش با رفتارشان شکرش را به جای اورند .
شکر خداوند تنها نماز و روزه و عبادت نیست , شکر کردن یعنی عشق ورزیدن به افریده هایش , به همسر , به پدر , مادر و فرزند , و آسمان و زمین .
عشق ورزیدن یعنی خنداندن , ارامش دادن و بزرگوار بودن , و مودب بودن در مقابل این همه دانایی پروردگار .
و بزرگوار بودن یعنی تلاش کردن برای سپاس گذاری در مقابل هر انچه که داری , سلامتی , زیبایی , خانواده , علم و فهم و شعور و استعداد... .
آرامش داشتن تنها با پول فراهم نمی شود , آرامش هدیه ای است که با فهم و شعور می توانی به عزیزانت هدیه دهی و عزیزان تو فقط هم خون هایت نیستند ,چرا که هر چیزی که در این جهان می بینیم عزیزان خداوند هستندو تو عزیز خداوندی پس تمام آفریده ها عزیزان ما هستند , پس اگر توهین کنی در واقع به عزیزانت توهین کرده ای .
کودکی به دنیا می اید , مادر ارام میگیرد , پدر لبخند می زند , شب روز می شود و روز شب و لحظه ها یکی پس از دیگری میگذرند و او بزرگ تر و بزرگتر می شود ؛ و ای کاش بزرگوارتر شود.
خدایا ... آنانکه تورا دارن چه ندارن ، و آنانکه تورا ندارند چه دارند؟ شهید چمران
تا کنون به عشق اندیشیده ای که چگونه آفریده شده؟
عشق والدین به فرزندانشان که باعث می شود بدون هیچ چشم داشتی شب و روزشان را نثار فرزندانشان کنند...
عشق عاشقی به معشوقه اش که خودش را فدای عشقش می کند ...
و در همه اینها یک نقطه مشترک است دوست داشتن دیگری به حدی که به فراموش کردن خود می انجامد.
و در حالی که غافل از این هستیم که سرچشمه همه عشق ها خداییست که لحظه ای پرستشش را با کرور کرور محبت پاسخ می دهد.
بله و درسته
ممنون